Het laatste nieuws

Toen ik een e-mail kreeg van mijn schaakmaat Erik Both moest ik even nadenken. Schaakboeken en mijn persoon zijn namelijk nooit vrienden geweest. Een ‘echte’ partij schaken, dat is waar je mij wakker voor kon maken, maar voor een schaakboek? Zelfs trainen was niet een van mijn lievelingsschaakbezigheden. Huiswerk maakten we in de auto naar de training. Trainen en schaakboeken waren voor mij echt een moetje, maar ja, schaakpotjes winnen doe je alleen met kennis en ervaring oftewel oefening baart kunst. Mijn beste beentje werd dan ook zo goed mogelijk voorgezet, want in de schaakkunst brengen schaakboeken en trainingen je zeker een stuk verder. En natuurlijk heb je ook de stelregel: Als een schaakmaatje wat vraagt, dan zeg je ook liever ja dan nee!

1. Wat was het eerste schaakboek dat je onder ogen kreeg?

Eerlijk gezegd, dat weet ik echt niet meer. De Stappenmethode zie ik niet echt als een schaakboek, maar als een methode om (beter) te leren schaken of om je vaardigheden in het schaken te behouden of om beter te worden. De Stappenmethode heb ik vanaf jongs af aangeleerd. De diagrammetjes zijn er goed ingestampt. Zelfs heb ik training gehad van Rob Brunia en Cor van Wijgerden zelf, de ‘godfathers’ van de stappenmethode.

In mijn schaakboekenkast staan zo’n 60 schaakboeken. Ik gok dat mijn eerste schaakboeken openingsboeken zijn geweest. Als ik bedenk, wat waren mijn eerste schaakboeken, dan denk ik:

• Praktische schaaklessen, deel 3 Openingsrepertoire
• Encyclopedie van schaakopeningen 1. E4, 1….- C5, 1…..- E6, 1…..-E5

Deze boeken gebruikte ik rond mijn 12^e- 15^e jaar, helemaal in het begin van mijn schaakcarrière. Vooral het boek van Dr. Max Euwe lijkt vaak gelezen te zijn. Ik zou bijna zeggen: ‘Het kan ook bijna niet anders, leren van de enige echte Nederlandse Wereldkampioen schaken!’. 

Later had ik een vast aantal schaakboeken (max. 5 boeken), die ik meenam naar alle schaaktoernooien. Deze schaakboeken, een A4-mapje met uitgeprinte openingszetten en de schaakdatabase op de computer bevatten mijn openingsrepertoire. Een opening gaat niet alleen om het leren van zetten, maar ook om goed te begrijpen wat het doel is van elke zet. Het boek de ‘Encyclopedie van schaakopeningen’, waar alleen zetten in staan, zou ik tegenwoordig nooit aanbevelen. Schaakboeken zouden je de ideeën van een opening moeten leren. Dit kon toen een schaakboek beter dan de schaakdatabase op de computer. De schaakdatabase was vanaf mijn jeugd wel al aanwezig. Daar kon je natuurlijk de meest recente schaakpartijen vinden en mogelijk nieuwtjes in de opening. Het mapje, de schaakboeken de schaakdatabase vormden mijn voorbereiding op een serieuze partij, waarmee ik mijn tegenstanders analyseerde en de opening koos, waarmee ik het aanvalsplan ging uitvoeren.

2. Welk schaakboek heb je als laatste gelezen?

Een paar jaar geleden kreeg ik een appje van mijn neef Ruud van der Beek met 2 foto’s uit het schaakboek ‘Vijftig Schaakzomers, Het Open NK en de Bondswedstrijden in de gemeente Rheden’. Dit boek heb ik toen via de schaakbond besteld en gelezen.