Zaterdag 17 december stond de wedstrijd tegen UVS op het programma. Na vier rondes was noch Spijkenisse noch UVS erin geslaagd om een matchpunt te scoren: een heuse degradatiekraker dus. We realiseerden ons dat het een belangrijke wedstrijd was. Zodoende was Spijkenisse zonder afmeldingen op volle sterkte, wat zeker geen vanzelfsprekendheid is gebleken dit seizoen. Onze teamleider probeerde op voorhand al zijn invloed te gebruiken om met een tactische opstelling de wedstrijd tot een goed einde te brengen. De Nijmeegse schaakvereniging kent immers geen geheimen voor Daniël, die zelf in 024 woont. Zo mocht ondergetekende plaatsnemen aan het hoogste bord, waardoor de andere Spijkenissers een hogere kans van slagen hadden.
Aan bord 1 trof Job met de zwarte stukken in FM Jaap Houben inderdaad een sterke tegenstander. Een zeldzame zet in de opening zorgde voor verwarring en het kostte Job veel tijd en moeite om de nuances ten opzichte van de hoofdvariant vast te stellen. Dit liep goed af en er ontstond een typische stelling waarin de koningsaanval van Houben gestopt moest worden door tegenspel op de damevleugel. Job trachtte dit plan uit te voeren om zo het dynamische evenwicht te behouden, maar één verkeerde zet was in zo’n scherpe stelling genoeg om een verloren stelling te krijgen. Die verkeerde zet kwam er en niet veel later stond de 1-0 voor UVS op het scorebord.
Wilmar speelde op bord 2 met wit tegen FM Joost Retera. In een doorschuif Caro-Kann met 4.h4 wat hij tegenwoordig altijd speelt ging het wederom snel mis. Te weinig speelritme zorgde ervoor dat Wilmar zoals al vaker Lg5 achterwege liet. Zwart wist er wel raad mee en de 2-0 voor UVS was een feit.
Op bord 9 speelde Ismaël tegen Jan Pijkeren een opening waar hij met zwart naar zijn gevoel beter kwam te staan. Hij had namelijk een pion op d3 gekregen die de pion van de tegenstander op d2 blokkeerde. De stukken van Pijkeren kwamen vooral passief te staan. Door onnauwkeurige zetten verloor Ismaël uiteindelijk wel zijn d3 pion. Hij zat nog wel in de partij, maar door tijdnood met nog een paar seconden op de klok maakte hij de cruciale blunder waardoor hij mat niet meer kon stoppen. Uiteindelijk ging hij door z’n vlag heen en konden ze elkaar de hand schudden.
Maurits speelde met zwart op bord 5 tegen de ervaren IM Hans Klip. Hij probeerde tegen het degelijke d3 in het Italiaans dynamische kansen te creëren. Klip verkoos een aanvallende damezet boven dameruil. Daar kreeg hij direct spijt van, want Maurits wist met een paar krachtzetten een vrijwel beslissende aanval in te zetten. De partij had rond zet 20 voorbij moeten zijn, maar helaas mistte Maurits enkele winstmogelijkheden en blunderde zelfs zijn pluspion weg. Gelet op de eindstand een duur half punt. Tussenstand: Spijkenisse 0,5-3,5 UVS.
Voor Ricardo leverde zijn tweede keer aan bord 4 wederom een punt op. Heeft hij zijn favoriete bord gevonden? In de openingsfase was er overigens nog weinig aan de hand. Zijn tegenstander Jasper Bons had op zet 14 de mogelijkheid om dames te ruilen, maar hij koos een andere voortzetting. Achteraf gezien onverstandig, want met de dames op het bord kreeg Ricardo controle van de halfopen c-lijn. Zijn positionele plus groeide langzaam uit tot een winnende stelling. Op zet 31 konden de stukken weer in de beginstelling.
Joey speelde op bord 10 met wit tegen Pepijn van Erp. Ook op dit bord leken op papier dus kansen te liggen. Vroeg in de partij kreeg wit ook nog eens een pion cadeau, al leverde dit wel een gesloten stelling op waarin weinig te ondernemen viel. Pepijn bleef met nauwkeurig spel keurig staan en door een iets te grote dadendrang was het witte voordeel weg toen het eindspel werd bereikt. Door de tussenstand werd een symmetrisch eindspel nog even doorgespeeld, maar dit leverde niets meer op dan een half punt.
Maxim speelde met wit op bord 8 tegen Olav Schoonenberg. Maxim kwam al vroeg niet goed te staan nadat hij dacht een dubbele aanval te hebben, terwijl één van de stukken gewoon verdedigd stond. Hierna stond zijn dame misplaatst en was er ook een ontwikkelingsachterstand opgelopen. In het middenspel kon door de ruil van twee stukken de grootste druk worden weggehaald. Tijdnood was inmiddels wel een probleem geworden. De laatste 20 zetten voor de 40e zet moesten zo'n beetje op increment worden gespeeld. Wonderwel ging dit goed en de tegenstander ging mee in dit snelle ritme. Op de 35e zet had Maxim zelfs nog een winnende zet kunnen spelen. Hij zag deze ook, maar kon het in de 30 seconden niet doorrekenen. Uiteindelijk werd afgewikkeld naar een gelijk dame-eindspel. Had misschien meer ingezeten, maar gezien de start van de partij en het moeten keepen met weinig tijd mag hij ook niet ontevreden zijn. Spijkenisse 2,5-4,5 UVS.
"Ik had niet verwacht jou te treffen," zei tegenstander Anton van Rijn tegen Daniël na hun partij op bord 3. "Met wit heb je meer winstkansen en jij weet van jouw team het meest van ons als tegenstanders." Dat klopt. Doordeweeks speelt Daniël bij UVS in Nijmegen zijn partijtjes. Hij komt zelfs voor hen uit in de regionale competitie van Oost-Nederland. Maar Anton weet ook dondersgoed dat zijn vechtlust met zwart minstens even groot is als met de witte stukken. Zo bleek ook deze keer: door een verrassing in de opening voelde Anton zich op den duur niet meer op zijn gemak. Het kostte hem veel tijd om een strategie te kiezen, zodat tijdnood ook een factor van belang werd. Door de dreiging van een koningsaanval besloot hij Daniël het loperpaar te geven. In het eindspel was er misschien nog een verdediging geweest, maar na wat geschuif en gepor slaagde Daniël erin met de dame de vijandige linies binnen te dringen. Nadat de definitieve doorbraak had plaatsgevonden, wierp Anton de handdoek in de ring. "Tot dinsdag," zei hij nog met een grijns. Dan vindt bij UVS namelijk het jaarlijkse snelschaaktoernooi plaats om de Kerst mee in te luiden. In Spijkenisse kunt u vrijdag 23 december komen Kerst-schaken. Weest welkom!
Thijs had het aan bord 7 moeilijk in zijn partij tegen Lars Kurstjens, zijn meest gelijkwaardige tegenstander van dit seizoen. In de opening ging het fout voor Thijs, maar hij wist met creatieve zetten een gelijke stelling op het bord te krijgen. Helaas miste hij vervolgens weer een aantal zetten, wat zijn tegenstander de gelegenheid gaf om drie stukken en een toren te behouden, terwijl Thijs slechts éen stuk en twee torens had, maar wel twee extra pionnen. Dit gaf Thijs weliswaar een materieel voordeel, maar strategisch ging het helemaal mis. De 40ste zet van Thijs zorgde ervoor dat er geen enkele hoop meer voor hem was. Toch bleef Thijs lang doorvechten, ook omdat hij zag dat zijn tegenstander mat in 3 miste. Uiteindelijk gaf hij toch op en was de overwinning voor UVS een feit.
Aan bord 6 speelde Semen met wit tegen Ivar Heine. Op papier voor een keer ook een zwakkere tegenstander, dus deze partij moest wel gewonnen worden. Na de opening stond het volgens computer gelijk, maar ondanks het gesloten karakter van de stelling vond hij wit toch beter staan dankzij het loperpaar en een kleine ruimte voordeel. Bij een te optimistische poging om vooruitgang te boeken op de e-lijn had Semen de activiteit van de zwarte paarden onderschat en zodoende een pion verloren. Nu werd het eerder knokken voor het overleven, gelukkig was de stelling nog vrij complex en de tegenstander slaagde er niet in om vooruitgang te boeken. Na lang manoeuvreren blunderde zwart zelf ook een pion. Daarna stond wit al zo goed als gewonnen dankzij de combinatie van actievere stukken, betere pionnenstructuur en veiligere koningstelling. Wit slaagde erin om de zwarte koningstelling open te breken en daarmee was de partij na 62 zetten eindelijk beslist.
En zo kwam Spijkenisse nét tekort om aanspraak te maken op haar eerste matchpunten van dit seizoen: een 4,5-5,5 nederlaag. Het had zeker anders kunnen lopen en in ons voordeel kunnen eindigen, maar het mocht helaas niet baten. Het afwenden van degradatie wordt hierdoor een veel grotere uitdaging, maar met nog vier rondes te spelen blijven we hoop houden.
