Inloggen

Inloggen

Voor de laatste wedstrijd van het seizoen mocht Spijkenisse 1 afreizen naar Utrecht, om het in een nieuwe speellocatie op te nemen tegen Paul Keres 2. Ter vervanging van de oude basisschool van vorig jaar is Paul Keres neergestreken in een kantoorpand op loopafstand van Utrecht Centraal, wat een goede upgrade is gebleken.

[Edit Daniël Z: Semen moest wegens privéomstandigheden op de ochtend van de wedstrijd niet alleen zijn partij verstek laten gaan, maar hij kon ook de Spijkenisser delegatie niet meenemen in zijn auto, zoals hij de rest van het seizoen telkens zo trouw gedaan had. Daarom moest de teamleider die zaterdagochtend nog alles op alles zetten om de wedstrijd door te laten gaan. Gelukkig waren de studenten onder ons bereid bevonden om van het openbaar vervoer gebruik te maken. Maar na de smeekbede van de teamleider, gaf Ariton Debrliev zonder mokken aan voor Semen in te kunnen vallen. Alsof dat nog niet genoeg was, bood Ariton ook nog eens aan de chauffeurstaken van Semen waar te nemen om de studenten zo een lange tocht met trein en metro te besparen. Daarmee is hij officieel Held van de Dag!]


Na speelronde 8 was al duidelijk dat Spijkenisse 1 volgend seizoen in de tweede klasse zal spelen, maar voor Paul Keres 2 stond lijfsbehoud nog op het spel. UVS, Venlo en Paul Keres 2 streden om het ontlopen van de voorlaatste plaats, evenwel goed voor degradatie. Onze tegenstanders van de dag bezetten voor de wedstrijd deze negende plaats, dus voor hen was niets dan de overwinning genoeg.

Eenmaal uit de startblokken lieten de eerste uitslagen redelijk lang op zich wachten, maar het was Paul Keres dat goed uit de startblokken kwam. Na zo’n anderhalf uur kreeg ondergetekende een vroeg remiseaanbod en een rondje langs de borden toonde geen al te positief beeld, dit kon weleens een eenvoudige overwinning voor de tegenstander gaan worden.


Bord 10: Fabian

Invaller Fabian kwam met de zwarte stukken aan bord 10 nooit echt lekker in zijn spel, waardoor hem zijn rokade al vroeg kon worden ontnomen. Om toch enige koningsveiligheid te kunnen krijgen, koos hij voor een offer van de dame tegen toren en paard. Dit leverde wit echter ook een gevaarlijke vrijpion op de c-lijn op. Dit overwicht bleek te machtig voor de zwarte verdediging en de 1 – 0 stond op het bord.


Bord 7: Ismaël

Daarna volgde echter al snel het eerste punt voor onze uitploeg en daarmee kwam de wedstrijd gelukkig van beide kanten wat op gang. Ismaël kwam met een klein voordeel uit de opening, te wijten aan een pluspion, die echter wel constant terugveroverd dreigde te worden. In Ismaël’s woorden:

“Mijn tegenstander liet vervolgens een stuk hangen, maar ik wist niet of het het waard was om 2 vrije verbonden centrumpionnen toe te laten in ruil voor het extra stuk. Ik heb deze kans dus niet benut om het in mijn voordeel te beslissen. Even later leek het remise te worden en zouden bijna alle stukken van het bord gaan. Door een verkeerde zet van de zwartspeler had ik een tactische matdreiging. Mat werd voorkomen, maar het gevolg was doorspelen met een stuk achter. Na deze afwikkeling waren de vervolgzetten vrij natuurlijk. 7 zetten later werd de klok stilgezet en was de 1 – 1 een feit.”
 

Bord 6: Job

Hierna volgden de uitslagen ineens in hoog tempo. Job boekte op bord 6 een knappe overwinning met de zwarte stukken tegen de sterke John Cornelisse. De opening leek voor de witspeler te zijn, maar Job wist (ondanks een afgepakte rokade) het evenwicht te behouden en kwam nooit in echte problemen. Toen John enkele paardsprongen toeliet, wist Job een kwaliteit te winnen en in de tijdnoodfase werd dit omgezet in een geforceerde matvariant: 1 – 2.

Bord 8: Thijs

Op bord 8 nam Thijs het met zwart op tegen Jan Jaap Janse. Wat begon als rustige positionele partij, eindige in een tijdnood drama. In de opening koos Jan Jaap met wit voor een minder bekende verfrissende opzet. Het loperpaar ging naar Thijs, en de zwarte stelling werd voorzien van een dubbelpion. Wit koos ervoor ruimte op de damevleugel te 'winnen', maar ook aan de koningsvleugel ging de ongerokeerde tegenstander AlphaZero ogende plannen uitvoeren. Het lukte Thijs hier (naar eigen zeggen) goed mee om te gaan. De AlphaZero-achtige a-pion werd gewonnen. Deze extra pion moest Thijs naar de overwinning brengen. Maar toen... De tijdnood naderde, een zwarte pion werd onder druk gezet. Het lukte hem niet zijn stelling bij elkaar te houden. Na een onverwachte en onderschatte breekzet van Jan Jaap sloeg het om. Zet 40 werd bereikt en na - niet voor het eerst - leuk tegenspartelen van Thijs gaf hij op en was de stand weer gelijk. 2-2
 

Bord 9: Wilmar

Op bord 9 speelde Wilmar met wit tegen het jeugdige talent Kobe Smeets. In eigen woorden: rond zet 12 verwachtte ik een zet van zwart waarna ik sterk zou overwegen om op te geven. Er kwam wel een solide zet, maar wit kon op de noodrem.


Toen echter na 16. Pxc6 i.p.v. 16.Pf5! de pion op f2 zonder echte compensatie verloren ging stond zwart technisch gewonnen. Doordat de zwartspeler het te mooie wilde afmaken (Pe4 lijkt meteen uit), kon Wilmar nog enigszins terugkomen in de partij met (na Pe4) Pf5! Zwart bleef na de geforceerde afwikkeling echter 1 pion voor wat uiteindelijk resulteerde in een gelijk lopereindspel met pluspion voor zwart. Deze speelde het bijzonder efficiënt uit. Was het remise te houden, waarschijnlijk niet. De knappe koppen moeten het maar vertellen: 3 – 2.

 

Bord 1: Maurits


Maurits speelde op bord 1 met wit tegen Floor. Wit speelde een scherpe zijvariant van de Tarrasch in het Frans. Hij wikkelde af naar een voordelig eindspel met 2 torens en een dame. Wit had controle over de enige open lijn. 3 hangende pionnen bij zwart zorgde uiteindelijk voor pionwinst voor wit. Het overgebleven eindspel was erg lastig voor zwart. Uiteindelijk bleken de problemen te groot en zo kon Maurits de stand weer gelijk trekken naar 3 – 3.


Bord 2: Daniël

 

De schoonheidsprijs ging deze zaterdag (zoals wel vaker) naar Daniël en zijn zwartpartij tegen FM Marijn Otte. Wit trok agressief ten strijde, waarop Daniël op zet 12 een interessant (en door Stockfish goedgekeurd) pionoffer plaatste om het initiatief te nemen. Dit bracht mogelijkheden voor Daniël om het voordeel te grijpen, maar hij bleef zitten met een paard op h7 dat niet in de partij te krijgen was. Nadat wit op enkele cruciale punten de juiste verdediging vond, werd afgewikkeld naar een zetherhaling en stond een 3,5 – 3,5 tussenstand op de borden.